περπερήθρα

η, Ν

η περπέρα, η φλύαρη γυναίκα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πέρπερος «κενόδοξος, φαντασμένος» + επίθημα -ήθρα (πρβλ. δακτυλ-ήθρα)].